Story by Theano Panagiotopoulou – Davis Facilitator, Αθήνα, ΑΤΤΙΚΗ, Greece
Client age: 26 years old
Profession: Environmental Scientist
K.D. had been diagnosed as dyslexic, with dyscalculia and attention deficit from the age of third grade elementary. Her memories during her school life are characterized by an intense feeling of failure. Being fired from her first job was the catalyst for her decision to attend the Davis Dyslexia program.
Her goal was one: “to see what I read.”
During the program we addressed the full spectrum of dyslexia and everything it contains in terms of emotions and fears. When she heard the word “reading” she felt fear and shame. As soon as K.D. received the alignment tool, she immediately said she felt “certainty.” With the koosh balls she was impressed that she could maintain her balance, catch the balls and not become disoriented. When we finished the program, in evaluating the results she said the characteristic phrase: “I don’t know if I’ll manage to work properly, but my feeling is that it was like I was drunk and someone gave me coffee to drink.”
We met with Despina one month after the program and I observed the following important points:
She continues her training. She got a job a month ago. She feels confident and secure. All this change is also intensely visible in her presence – “she has become more beautiful.”
Ηλικία : 26 ετών Επάγγελμα : Περιβαλλοντολόγος Η Κ.Δ. είχε διαγνωσθεί ως δυσλεξική, με δυσαριθμησία και διάσπαση προσοχής από την ηλικία της Τρίτης Δημοτικού. Οι αναμνήσεις της κατά την διάρκεια της σχολικής ζωής της χαρακτηρίζονται από ένα έντονο συναίσθημα αποτυχίας. Η απόλυσή της από την πρώτη της δουλειά ήταν η αφορμή να αποφασίσει να παρακολουθήσει το πρόγραμμα της Δυσλεξίας Davis.
Ο στόχος της ήταν ένας: «να βλέπω αυτό που διαβάζω».
Κατά την διάρκεια του προγράμματος αντιμετωπίσαμε όλο το φάσμα της δυσλεξίας και ό,τι αυτό περιέχει σε συναισθήματα και φόβους. Όταν άκουγε την λέξη «ανάγνωση» αισθανόταν φόβο και ντροπή. Μόλις η Κ.Δ. πήρε το εργαλείο της ευθυγράμμισης, είπε αμέσως ότι αισθάνθηκε «σιγουριά». Στα koosh balls τής έκανε εντύπωση που μπορούσε να κρατάει την ισορροπία της, να πιάνει τα μπαλάκια και να μην αποπροσανατολίζεται. Όταν τελειώσαμε το πρόγραμμα, στην αξιολόγηση των αποτελεσμάτων είπε την χαρακτηριστική φράση: «Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να δουλέψω σωστά, αλλά η αίσθησή μου είναι ότι ήταν σαν να ήμουν μεθυσμένη και μου έδωσε κάποιος να πιώ καφέ».
Συναντηθήκαμε με την Δέσποινα ένα μήνα μετά το πρόγραμμα και είχα να παρατηρήσω τα εξής σημαντικά σημεία: · Έκανε το πρόγραμμα της κυριαρχίας ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ · Βελτίωσε πάρα πολύ την γραφή της · Θεωρούσε, ότι βρίσκεται ανάμεσα σε 2 κόσμους (τον παλιό και τον καινούργιο εαυτό) · Αποφάσισε να διαβάσει το μάθημα της αεροφωτογραφίας, το οποίο ΦΟΒΟΤΑΝ να ακουμπήσει καν, διότι δεν το καταλάβαινε καθόλου και διαπίστωσε, ότι δεν είχε πλέον αυτή την δυσκολία. Αντίθετα, μπορούσε να καταλάβει απόλυτα αυτά που διάβαζε. · Έστειλε ένα e-mail χωρίς να το ελέγξει «χιλιάδες φορές» , διότι ήταν σίγουρη γι’ αυτό που είχε γράψει Συνεχίζει την προπόνησή της. Έπιασε δουλειά εδώ και ένα μήνα. Αισθάνεται σίγουρη και ασφαλής. Όλη αυτή η αλλαγή φαίνεται έντονα επίσης στην παρουσία της, «έχει ομορφύνει».